Objawy niedoboru białych krwinek

Niestety, jeśli ich liczba spada, dzieje się to bardzo dyskretnie i początkowo niezauważenie. Czy istnieje zatem jakikolwiek sposób rozpoznania, że możemy cierpieć z powodu niedoboru białych krwinek?

Oczywiście pewne objawy występują, jest ich nawet dość długa lista. Jednak jeśli się pojawiają, oznacza to, że ilość białych ciałek krwi spadła do tak niskiego poziomu, że nasz organizm nie potrafi poradzić sobie z infekcjami.

Pierwszym sygnałem ostrzegawczym mogą być dla nas wyniki badania krwi. Bez problemu sami możemy sprawdzić na wydruku, czy liczba leukocytów jest prawidłowa. Oznacza się je literami WBC. Zdrowy człowiek ma od 4 do 10 tysięcy białych krwinek na 1 mm sześcienny krwi.

Gdy ta wartość spada, jest to niezwłoczny znak, iż w naszym organizmie dzieje się coś złego. Sytuacja staje się niepokojąca, gdy liczba leukocytów wynosi około 2,5 tysiąca, niemniej jednak już poziom poniżej 4 tysięcy może oznaczać leukopenię.

Jeśli zatem zauważymy zmniejszenie się ilości białych krwinek koniecznie udajmy się do lekarza. Być może okaże się, że przyczyną jest niedawno przebyta choroba. Lepiej jednak upewnić się, czy wszystko jest w porządku.

Pozostałe symptomy pojawiają się w momencie, gdy poziom leukocytów jest już stosunkowo niski. Na ogół pojawia się wówczas anemia, u kobiet krwawienia międzymiesiączkowe, a także bardzo obfite i długie miesiączki. Jeśli doszło do naprawdę dużego spadku i mamy do czynienia z leukopenią, lista objawów znacząco się wydłuża.

Wymienić tutaj możemy osłabienie, zmęczenie, bóle głowy, stany podgorączkowe i gorączkę, problemy emocjonalne. Kolejne objawy to zapalenia płuc i jamy ustnej, czemu towarzyszy występowanie aft i owrzodzeń, angina, ropne zmiany skórne oraz powiększenie węzłów chłonnych szyjnych i podżuchwowych. W rzadkich przypadkach zdarza się także, iż występują ropnie wątroby.

Wywołane są one przez bakterie i mogą prowadzić nawet do śmierci. Są to jednak naprawdę skrajne przypadki, gdy odporność jest na niemal nikłym poziomie.

Przyczyn pojawienia się niedoboru może być naprawdę mnóstwo. Poczynając od chorób szpiku, poprzez zakażenia (infekcje wirusowe, zakażenie wirusem HIV), na toksycznym wpływie leków i innych substancji kończąc.

Aby lekarz po zdiagnozowaniu zbyt małej ilości białych krwinek lub leukopenii mógł zadecydować o odpowiedniej metodzie leczenia, najpierw musi poznać powody wystąpienia niedoboru. Bez tego nie ma mowy o przeprowadzeniu jakiejkolwiek terapii.

Na początku przeprowadza się podstawowe badania krwi, które oprócz ilości białych krwinek wykazują również poziom czerwonych krwinek, hemoglobiny oraz płytek krwi.

Jeśli stwierdzona została leukopenia, ma miejsce skomplikowany proces diagnostyczny, który obejmuje takie badania jak biopsja szpiku, badania wirusologiczne oraz na obecność przeciwciał (np. przeciwciał ANA).

Po wykryciu przyczyny podejmuje się leczenie. Opiera się ono zazwyczaj na podaniu choremu leków sterydowych i witamin, by pobudzić szpik kostny do produkcji czerwonych krwinek. Czasem stosuje się także chemioterapię.

Zobacz również opis choroby: Niedobór białych krwinek